Şimdi oturdum yeni yıl günü bunu düşünüyorum.
Hani daha dün "18 yaşıma bir girsem..." girişli hayaller kuruyordum. Geldim kaç yaşına.
18 yaşına girince hayatıma sihirli değnek değmeyecekmiş meğer.
Ah şu pazartesiler, ah şu doğum günleri, ah şu yeni yıllar...
Hepsine dilekler ve de niyetler dikiyoruz.
Sanki onlar bizden bunu istiyorlarmış gibi. Sanki onlar bu yükü sırtlanmaya heveslilermiş gibi.
Hani sanki biz bu niyetlerimizi yerine getirecekmişiz gibi.
Kaç yıldır dile dile bitiremedik. Dilemek güzel de dileklerimizi yoluna koymak için çalışmayı beceremedik.
İşte sorun tam da orada olabilir mi acaba?
Hayatımızda gerçekten olmasını istediklerimiz için pek çaba sarf etmiyor olabilir miyiz acaba?
Ya da istediğimizi sandığımız şeyleri içimizden çok da istemiyor olabilir miyiz?
Ya da ya da şöyle diyeyim; isteklerimizin başımıza geleceğine, güzel şeylerin bizi bulacağına inancımızı kaybetmiş olabilir miyiz?
Hepsi olabiliriz. Hiçbiri olmayabiliriz. Belki de eksik şık olabiliriz.
Ama istemekten ya da istememekten vazgeçemeyiz.
Ve bu kez, yapamadıklarımız için üzülüp, pes etmekten vazgeçebiliriz.
Aslında her gün yeni bir yıl, yeni bir başlangıç değil mi? Olamaz mı?
Mesela 2012'den ben -kendime itiraf etmesem de- bir şeyler bekliyorum.
Şu sigarayı kökünden bıraksam iyi edebilirim.
Gerçekten bu yıl öfkeyi gönlümden söküp atmak ve kapıyı yüzüne kapatmak isterim.
Kalan son üç dört kiloyu da geri almamak üzere verebilirim.
Daha güzel şarkılar yazabilirim.
2011'de okuduğumdan fazla kitap okuyabilirim.
Çok satanlardan değil bana çok dokunanlardan satırlar bulabilirim.
Güneşin doğuşunu görebilirim.
Sadece üzüldüğüm, kırıldığım, köşeye sıkıştığım zamanlarda değil her gün dua edebilirim. Duanın büyüsünü kendime yaşatabilirim.
Çabuk karar vermeyebilirim.
Geç kalmayabilirim.
Korkuya teslim olmayabilirim.
Yardımı elden bırakmayabilirim.
Hissettiğim gibi görünebilirim.
Tam beceremesem de insanları anlamaya çalışabilirim.
Daha çok gezebilirim.
Hani 2012'de insanoğlunun ilerleyeceğini, algısının değişeceğini, arınmaya gideceğini söylüyorlar ya...
İşte ben de tüm bunları kıvırabilirim.
Bak şimdi aklıma geldi; daha çok su içebilirim. Kolayı bırakabilirim.
Sık sık teşekkür edebilirim.
"Hayır" yerine alternatif kelimeler bulabilirim.
Her günümün kıymetini bilebilirim...
Bu liste böyle uzar gider, özetle istersem yapabilirim.
İstersem istediğim her şeyi yapabilirim.
Siz de yapabilirsiniz.
Başımıza iyi şeylerin gelebileceğine inancımız ve kendimize güvenimiz olsun yeter.
Diyorum ki; ben bu yıl 'iyi şeyler'e inanmayı seçebilirim.
Yani diyorum ki; siz de seçebilirsiniz.
Ne dersiniz; belki bu yıl hepsinden daha iyi geçer.
İyi seneler.
ayşe özyılmazel , SABAH
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder