Kötü karakterli bir genç varmış.
Bir gün babası ona çivilerle dolu bir torba ve bir tahta vermiş.
- 'Arkadaşların ile tartışıp kavga ettiğin zaman her seferinde bu tahta perdeye bir çivi çak'demiş.
Genç, ilk gün tahta perdeye 37 çivi çakmış. Sonraki haftalarda kendi kendine kontrol etmeye çalışmış ve geçen her günde daha az çivi çakmış. Nihayet bir gün gelmiş ki hiç çivi çakmamış. Babasına gidip söylemiş.
Babası onu yeniden tahta perdenin önüne götürmüş:
- Bugünden başlayarak tartışmayıp kavga etmediğin her gün için tahta perdelerden bir çivi çıkart (sök)' demiş.
Günler geçmiş. Bir gün gelmiş ki tüm çiviler tahtadan geri çıkarılmış. Babası ona '
-Aferin , iyi davrandın , ama bu tahta perdeye dikkatli bak. Ne kadar çok çivi deliği kalmış değil mi ?
İşte görüyorsun ,bu tahta perde artık geçmişteki gibi güzel olmayacak'
Arkadaşlarla tartışıp kavga edildiği zaman kötü kelimeler söylenilir.
Her kötü kelime de , işte böyle bir yara (delik) bırakır. Arkadaşın bin defa seni affettiğini söyleyebilir ama bu delik hiç bir zaman kapanmayacak.
Önemli olan o yarayı açmamak..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder